C het ontstaan van stedelijke gemeenschappen
Personen
Toetanchamon
Toetanchamon was een farao van de XVIIIe dynastie.
Hij regeerde ca. 1333 v. Chr. - 1324 v. Chr.
Hij was getrouwd met Anchesenamon en was de opvolger van Achnaton, hoewel er tussen hen beiden waarschijnlijk nog een farao Smenchkare geregeerd heeft. Hij was 9 jaar oud toen hij farao werd en ook nog erg jong toen hij stierf (ca. 18 jaar oud).
Hij groeide op in de ketterstad Amarna en zijn naam was eerst Toetanchaton; maar de naam van Achnaton's god Aton werd al snel vervangen door die van Amon. Onder zijn regering werd namelijk de terugkeer naar de traditionele religie van Egypte doorgevoerd en de verering van alle oude goden in ere hersteld.
Veel rond zijn korte regeringsperiode is nog steeds een raadsel. Het is niet duidelijk wie zijn vader was, mogelijk was dat Amenhotep III maar dat is niet zeker. Het is ook niet duidelijk waarom hij zo jong gestorven is. Er wordt wel geconcludeerd dat hij vermoord is. Het is wel duidelijk dat er in zijn tijd grote spanningen waren in Egypte omdat het religieuze beleid van zijn voorganger tot een grote chaos geleid had.
Hij werd opgevolgd door de veel oudere Eje, die een aangetrouwd lid van de koninklijke familie was en waarschijnlijk de man achter de troon van de jonge Toetanchamon. Hij was mogelijk ook zijn moordenaar toen de jonge prins meer zijn eigen wil begon door te drijven. Eje's regering duurde ook maar vier jaar en de farao na hem (generaal Horemheb) verwijderde de namen van Achnaton, Smenchkare, Toetanchamon en Eje uit de annalen en koningslijsten van het land om ze zo aan de vergetelheid prijs te geven.
Toch verstoorde hij Toetanchamon's graf niet, wat er mogelijk op wijst dat hij toch wel respect voor de jonge koning had. De ironie wil dat dit het enige koningsgraf is dat vrijwel ongeschonden gevonden is in 1922 door Howard Carter en zijn mensen. Het graf maakt in al zijn pracht en praal een tamelijk haastig bijeengeraapte indruk. Het was waarschijnlijk voor iemand anders bedoeld.
Naar de wens van Howard Carter werd na grondig onderzoek de mummie weer teruggelegd in de sarcofaag van zijn eigen graf. De schat die in Toetanchamon's graf gevonden werd is inmiddels wereldberoemd, hoewel het een ontnuchterende gedachte is dat het oorspronkelijk waarschijnlijk een van de minder luxueuze faraograven geweest moet zijn.
Ramses 2
Toen de farao Seti I overleed, omstreeks 1300 voor onze tijdrekening, werd hij opgevolgd door zijn zoon Ramses II, 'de uitverkorene van Re'. Zijn regering zou de laatste, grote bloeiperiode van de Egyptische geschiedenis worden. Ramses II, de beroemdste farao van Egypte, bleef ongeveer zestig jaar aan het bewind en is bijna honderd jaar oud geworden. Naast vijf of zes wettige echtgenotes hield hij er talloze maîtresses op na; hij schijnt dan ook de vader te zijn geweest van een honderdtal kinderen. Hij stichtte nieuwe steden, liet tempels bouwen of uitbreiden en op tal van plaatsen verrezen in zijn opdracht erezuilen en enorme standbeelden.
Als bouwheer bij
uitstek liet hij Egypte een groot aantal steden, kapellen en tempels na. Overal
vindt men zijn leven en verrichtingen verheerlijkt in afbeeldingen en teksten.
Zijn architecten zagen er overigens geen been in daarvoor ook bestaande
monumenten gebruiken en daarop de namen van vroegere farao's te vervangen door
die van hun meester. Ramses II ondernam verscheidene veldtochten in Syrië en
Palestina. De bekendste is die in 1284 voor onze tijdrekening, toen hij een
poging deed de Hittietische stad Kadesh te veroveren. Uiteindelijk sloot ook hij
een vredesverdrag met de Hittieten, al duurde het zestien jaar voor het zover
was. Zijn buitenlands beleid was voor alles defensief. Na vijftig jaar oorlog
won Ramses II de slag van Kadesh, hoewel hij in een hinderlaag was gelopen. De
Hittieten boden een niet-aanvalspakt aan en hun koning Hattusil II schonk Ramses
zelfs zijn bloedmooie dochter aan. Lang moest hij niet nadenken en het huwelijk
werd bezegeld.
De slag van Kadesh is in beelden en verzen vereeuwigd in de rotswand van Abu Simbel, die volledig naar een hogere plek verplaatst werden voor de bouw van de stuwdam van Aswan. Uit de afbeeldingen moesten de oude Egyptenaren afleiden dat hun farao in Kadesh gewonnen had, terwijl de slag in feite onbeslist was gebleven. Zo moest het verdrag met de Hittieten een halt toeroepen aan de ambities van Assyrië, dat zich inmiddels meester had gemaakt van het koninkrijk Mitannië. Met veel moeite lukte het hem het Egyptische oppergezag over Syrië en Palestina te handhaven. Noord-Syrië echter moest hij afstaan aan de Hittieten. Zijn oudste dertien zonen waren reeds overleden toen de hoogbejaarde vorst in 1235 voor onze tijdrekening eindelijk stierf. Hij werd daarom opgevolgd door nummer veertien,Merenptah.
Ontwikkelingen
Rivierculturen
Nijl à Ontspringt in Kagera 6324 km. lang.
Tigris à wordt gevormt door twee bronrieviren: de Dicle Nehri en de Boethan Soeyoe. Is 1950 km. lang.
Eufraat à Ontstaat uit de Kara Su en de Murad Su, verenigt zich met de Tigris in Basra. 2700 km. lang
Indus à Ontspringt in Trans-Himalaya. 3200 km. lang. Van belang voor irrigatie van Pakistan en Kasjmir.
Hoang-Ho à Ontspringt in Tibet. 4150 km. lang.
Metaalbewerking
Verschijnselen
De stadstaat:
De stadstaat werd het middelpunt voor productie en het ruilen van goederen.
De stadstaat ontstond in Mesopotamie in het Midden-Oosten.
De priestervorst regeerde de stad, omdat hij werd gezien als de vertegenwoordiger van de goden.
Een staatsreligie was de basis en rechtvaardiging van zijn leiderschap.
De maatschappij binnen een stadsstaat werd scherp verdeeld in klassen, zoals leiders, priesters, krijgslieden, ambtenaren, handelaren, boeren en slaven.
Deze indeling in klassen, zorgden voor ervoor dat alles zonder problemen verliep.
De priestervorst zorgt ervoor dat de burgers de irrigatiekanalen graven dat de burgers belasting betalen, en graan produceren.
De priestervorst int het graan om mensen ui te betalen om kanalen te graven om de stad veilig te houden en om meer belasting te ontvangen zodat hij andere mensen kan betalen om de stad te verdedigen.
De eerste stadstaat in de wereld was Ur, dat ongeveer 3000 v CHR gebouwd is
Priestervorst:
Leider van de stadsstaat in Mesopostamie.
Zijn macht was gebaseerd op het geloof, hij werd gezien als vertegenwoordiging van de goden.
Priesters
Polytheïsme:
Polytheïsme houdt in dat er meerder goden worden aanbeden.
De meeste godsdiensten in het nabije oosten waren polytheïstisch.
Met uizondering van het Jodendom.
Het geloof in goden hing samen met het wereldbeeld.
Elke natuurkracht vertegenwoordigde een goddelijke macht.
De goden waren personificaties van kosmische verschijnselen als hemel, lucht, aarde, zon, sterren en maan.